Маҳмадёри Шариф
Чист Ваҳдат?
Гирди ҳам пайваст шудан,
Як марому як паём, ҳамдаст шудан.
Омадан дар як миён аз ҳар канор,
Бо матонат бо виқору бо шиор.
Мулки аҷдодӣ ба ҳам бардоштан,
В-андар он тухми муҳаббат коштан.
Тан ба зањмат додан аз ихлоси том,
Пас ба фатҳи корҳо рафтан тамом.
Ин Ватанро чун гулистон кардан аст,
Ҳар ниҳодашро гулафшон кардан аст.
Баски ширкатҳо басе дар кор шуд,
Нахли ин мулки куҳан пурбор шуд.
Андар ин кишвар биёмад тозакор,
Тозагӣ дар он фузуду рӯзи кор.
Шаҳри моро шаҳри гулҳо ном кард,
Офарин онро, ки ин иқдом кард.