(Андешаҳо оид ба Суханронии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон )
Рӯзи 9-уми марти соли 2024, дар Кохи Ваҳдат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо намояндагони аҳли зиё ва ходимони дин мулоқот намуданд.
Сарвари давлат аз ҷумла дар бораи масъулияти падару модар дар тарбияи фарзанд, шомил, нашудани ҷавонони ноогоҳ ба гурӯҳҳои экстеремист, террористу ифротӣ, инчунин риоя намудуни қонуни танзим, яъне сарфакорӣ ва зиёдаравӣ суханронӣ намудунд.
Президенти муҳтарам аз ҷумла қайд карданд, ки -падару модарони муҳтарам, шумо бояд дар донишандӯзии фарзандон садди роҳи онҳо нашавед, онҳо бояд илми замони муосирро биомӯзанд, то ки дар оянда фарзандони солими худро ба воя расонанд ва ба халқи азизи Тоҷикистон хизмат кунанд. Шумо бояд махсусан фарзандоне, ки берун аз Тоҷикистон истода обрӯи миллат ва Ватани худро дар пеши дигарон паст мезананд, эътибори ҷиддӣ диҳед. Онҳо бояд ба доми фиребу найранги зархаридони хориҷӣ наафтанд ва бо пули ифлоси онҳо Тоҷикистони азизро доғдор насозанд.
Ифротгароӣ яке аз амалҳои зишти замон мебошад, ки ба пешравӣ ва рушди ҷомеа таъсири манфии худро мерасонад. Агар шумо ифротӣ бошед, дар пешравии ҷомеаи солим ба ягон муваффақият ноил намегардед. Яъне кирдорҳои манфии ҷомеа ба амал мепайванданд. Барои ҳамин ҳам, мо зиёиён ва аҳли ҷомеи тоҷик, бояд ба ин кирдорҳои номатлуби замон муборизаи беҳамто бибарем.
Инчунин, баъзе духтарону занони тоҷики мо либосҳои бегонаи арабию эрониро ба бар мекунанд. Бибиҳою модарони мову Шумо либосҳои сиёҳро намепӯшиданд ку! Чаро бегонапарастӣ мекунед? Падару модари Шумоён тоҷик аст ку! Миллати Шумо тоҷик аст ку! Шумо дар Тоҷикистон зиндагӣ мекунед ку! Мо бояд ба ин рафторҳое, ки ба тоҷикон хос нест, мубориза барем.
Президенти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳамаи суханрониҳои худашон таъкид мекунанд, ки ҷавонон ояндаи миллат ва ҷомеа ҳастанд, онҳо бояд забондон бошанд, на кам аз ду забонро, забони русӣ ва забони ангилисиро хуб аз худ намоянд, озодона ба ин забонҳо суҳбат кунанд, то ки пешбарандаи ҷомеаи имрӯзу ояндаи Тоҷикистон бошанд.
Мо бояд чунин фарзандони солимро тарбия ва ба воя расонем, ки ватану миллат бо онҳо бовар кунаду фахр намояд ва ба халқу ватани азизи Тоҷикистон содиқ бошанд. Онҳо бояд мутахассисони беҳтарин дар ҳамаи соҳаҳои хоҷагии халқи мамлакат бошанд. Онҳо бояд забондон бошанд, на кам аз ду забонро донанд, яъне забонҳои русию англисиро ҳатман аз худ намоянд ва дар ҷомеа мавқеи худро соҳиб шаванд.
Дар Тоҷикистон Қонун дар бораи “Танзим ва анъанаю ҷашну маросимҳо” соли 2007 қабул шуда бошад ҳам, вале на ҳамаи сокинони мамлакат ин қонунро риоя мекунанд . Баъзе шахсоне дар ҷомеа ҳастанд, ки онҳо дар тӯю маракаҳои хешро ғайриқонунӣ мегузаронанд, яъне ба зиёдаравӣ роҳ медиҳанд, маракаҳои пурдабдаба, сарфакории зиёд ва худнамоӣ мекунанд, гӯё онҳо аз дигарон бо ин корашон фарқ мекунанд. Дар ҷомеа шахсоне пайдо мешавнд, ки ин қонунро риоя намекунанд, қонуншиканӣ мекунанд, ин гуна шахсон бояд дар назди қонун ҷавобгӯ бошад, қонун барои ҳама як аст.
Дар кишвари мо шахсоне ҳастанд, ки ба кумак ниёз доранд. Агар шумо маблағи зиёдатӣ дошта бошед, ин маблағро ба “Хонаи бачаҳои ятим”, “Хонаи пиронсолон” ва ”Маъюбон” харҷ мекардед хеле хуб мешуд, агар ин кори хайрро ба анҷом мерасондед, ман боварӣ дорам, ки онҳо аз шумо як умр миннатпазир мегардиданд.
Ҳар сол аз номи Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ашхоси ниёзмандони ин қишри ҷомаа, доимо дар рӯзҳои ҷашну маросимҳо кумакҳо расонида мешаванд.
Сарвари давлат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо таъкид менамоянд, ки соҳибкорон ва шахсони саховатпеша кӯшиш кунед, ки шахсони ниёзмандро доимо дастгирӣ намоед, ба ин гурӯҳ ашхос бояд кумак намуд.
Президенти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон инчунин қайд намуданд, ки дар арафаи идҳои “Рамазон” ва “Қурбон” бисёре аз сокинони кишвар ба исрофкорӣ ва зиёдарвӣ роҳ медиҳанд. Сарфакории зиёд, пухтупази зиёд, зиёдаравӣ чӣ лозим аст. Агар падару модарони муҳтарам шумо ин маблағро барои беҳтар намудани дониши фарзандон, ки онҳо дарсҳои иловагӣ аз омӯзишӣ забонҳи русию англисӣ ва ба омӯзиши дарсҳои иловагии фанҳои дақиқ (риёзӣ, кимиё ва физика) сарф мекардед, хеле хуб мешуд. Ин дар ояндаи наздик фарзандони шумо мутахассиси хуб мешаванд ва дар зиндагонӣ мавқеи худро хоҳанд ёфт. Онҳо метавонанд дар худи кишвар ва берун аз он кору фаъолият хоҳанд кард.
Хушбахтона, дар Ҷумҳурии Тоҷикисони мо мутахассисони забондон - омӯзгорони фанҳои забонҳои русӣ, англисӣ, олмонӣ ва фаронсавӣ, инчунин омӯзгорони фанҳои дақиқ (риёзӣ, кимиё ва физика) ба пурагӣ мерасанд . Ин марказҳои “ Забономӯзӣ” дар шаҳрҳои Душанбе, Бохтар, Кӯлоб, Ҳисор, Турсунзода, Хуҷанд, Конибодом , Исфара ва Хоруғ амал мекунанд .
Хоҳишмандон метавонанд ба ин марказҳо омада, савияи дониши худро такмил дода, ба мактабҳои олии кишвар бе ягон мушкилот дохил шаванд.
Падару модароне, ки фарзандонашон дар ин марказҳо таҳсил карданд ва ҳоло таҳсил карда истодаанд, аз омӯзгорони пуртаҷрибаи ин марказҳо сабақ гирифта, хеле сипосгузоранд. Онҳо бе ягон мушкилот ба донишгоҳҳои ватанию хориҷӣ дохил шудаанд.
Дар шаҳри Душанбе Гимназияи Президентӣ амал мекунад, дар ин боргоҳи илм омӯзгорони дараҷаи олӣ кору фаъолият мекунанд ва шогирдони хубу доноро тайёр менамоянд.
Инчунин, дар шаҳри Душанбе чандин гимназияҳою литсейҳо дар назди донишгоҳҳо ва донишкадаҳо амал мекунанд ва шогирдони хеле хубро тарбия мекунанд, инчунин дар дигар вилоятҳо ва ноҳияҳои мамлакат чунин гимназияҳо ва литсейҳо амал мекунанд.
Мо падару модарон, омӯзгорон ва аҳли ҷомеа масъул ҳастем, ки бояд фарзандони худро дар руҳияи ватандӯстӣ, хештаншиносӣ, худогоҳӣ ва донишандӯзӣ тарбия намоем, то ки онҳо доною зирак бошанд ва дар зиндагии ҳаррӯзаи худ, ҳар як мушкилотро осон паси сар намоянд.
Толибзиё Сафдаршоев,
ходими илмии шуъбаи
матншиносӣ таҳқиқ ва
нашри мероси хаттии
Маркази мероси хаттии
назди Раёсати АМИТ